Maak kennis met Tjeerd de Groot (links) en Thom van Campen (rechts). Beiden zijn lid van de Tweede Kamer, De Groot voor D66 en Van Campen voor de VVD. Beiden hebben ‘stikstof’ in hun portefeuille.

Van De Groot is bekend dat hij de veestapel in ons land wil halveren. Van Campen vindt dat de natuur in ernstig gevaar verkeert. Daarom zijn beiden groot voorstander van de rigoureuze stikstofplannen van het kabinet en dat hebben ze in allerlei toonaarden laten weten.

Je kunt over de stikstofcrisis en ook over die kabinetsplannen verschillend denken, maar wat de heren vinden is respectabel en hun goed recht.

Nou wilden ze allebei naar de grote demonstratie van de boeren in Stroe op 22 juni jongstleden. ‘Om met de boeren in gesprek te gaan’, zoals ze op Twitter verklaarden. Maar op advies van de NCTV hebben ze ervan afgezien want hun veiligheid kon niet worden gegarandeerd, zoals dat in die kringen heet.

Front tegen onbeschaafde buitenwereld

En ik was nog wel uitgenodigd, mopperde De Groot. Zo kunnen we als volksvertegenwoordiger ons werk niet doen, foeterde Van Campen. ‘Zonder last of ruggespraak’, voegde hij er aan toe, een opmerking die zoals hierna zal blijken vooral bestemd is voor mensen die de krant niet lezen.

Hun boodschap was duidelijk: die boeren zijn onbeschaafd en nog ondemocratisch ook. ‘Andere meningen zijn niet welkom’, had de terreineigenaar volgens De Groot gezegd. En kijk, collega Bisschop van de SGP die de stikstofplannen helemaal niet ziet zitten, liep in Stroe gewoon rond, veilig en wel. Trouwens ook andere Kamerleden waren er.

Het leidde tot grote verontwaardiging bij D66 en de VVD. Of de collega’s zich niet meer herinnerden hoe de Kamer altijd een lijn trok als een Kamerlid ergens werd geweigerd, zoals indertijd met Turkije en Rusland!

Erdogan, Poetin, boeren.

Een inkijkje in het wereldbeeld van de twee grootste Kamerfracties.

Ver verwijderd van de realiteit

Het staat De Groot en Van Campen uiteraard vrij – uw columnist is een rasdemocraat  – om de boeren met het zwaarst denkbare morele geschut te beschieten.

U en ik vragen zich evenwel af wat de heren bezielde om met boeren in gesprek te willen gaan, uitgerekend op de dag dat die massaal aan het demonstreren zijn. Zijn de heren zo ver van de realiteit verwijderd geraakt dat ze niet weten dat demonstraties geen discussiebijeenkomsten zijn, maar dat daar – ik zeg het zo kort mogelijk – eensgezind boeh!wordt geroepen om de politiek op andere gedachten te brengen?

Woordvoerders van de stikstofplannen

Zou het misschien bij de heren kunnen opkomen dat zij met hun aanwezigheid vuur zouden kunnen trekken? Niet omdat die boeren (allemaal) pummels zonder beschaving zijn, maar omdat die plannen nogal onverhoeds zijn gelanceerd, zich alleen op de boeren richten en naar inmiddels duidelijk is vol leemtes en tegenstrijdigheden zitten? En dat die plannen heel veel bedrijven en gezinnen, vaak al generaties in het vak, regelrecht in hun bestaan bedreigen?

De Groot en Van Campen moeten niet doen alsof zij daarbuiten staan. Zij hebben zich tot woordvoerder en pleitbezorger van de stikstofplannen van het kabinet gemaakt.

Uitvoerende medewerkers van het kabinet

Op het laatste D66-congres werd zonder omhaal gezegd dat die plannen moeten worden uitgevoerd en dat ‘pruttelende provincies’ gewoon aan de slag moeten. Niet anders was het op het VVD-congres (dat daar festival heet, nogal navrant in dit verband). De motie tegen de stikstofplannen werd door Van Campen eerst ontraden en toen die toch werd aangenomen, afgedaan als een soort oproep om goed met de provincies te overleggen over de uitvoering.

Inmiddels is ook bekend geworden dat beide heren weken achtereen in achterkamertjes met het kabinet hebben gesproken over de stikstofplannen. De plannen zijn (ook) hun werk, van hun hand.

Laten u en ik ook eens een moral high horse bestijgen en tegen de heren zeggen: hoe durft u te beweren dat u uw werk als volksvertegenwoordiger niet goed kunt doen als u bij de boerendemonstratie niet welkom bent? U heeft zich de afgelopen tijd niet gedragen als een volksvertegenwoordiger, maar als een uitvoerend medewerker van het kabinet.

En dan praten over ‘zonder last of ruggespraak’.

Kom op zeg.

Paul Verburgt